İzahlı lüğət
DILĞIRLIQ (ID - 9496)is. dan. 1. Tükü tökülmüş heyvanın hal və vəziyyəti; qoturluq.
2. məc. Qeyri-ciddilik, boşluq, avaralıq; lütlük, yaramazlıq. |
DIMIQ (ID - 9497)is. dan. 1. Kəsən şeyin iti tərəfi. Dəhrənin dımığı.
// Kəsən şeyin ucu. Qiyməkeşin dımığı yuxarı baxır, dəhrəninki aşağı. 2. Quyruğu yumru qoyun. Dımıq qoyun. |
DINBIZ (ID - 9498)sif. dan. Həddindən böyük, yekəpər. Dınbız adam. Dınbız tülkü.
|
DINQ (ID - 9499)təql. Mis və başqa metallara vurulanda çıxan səs.
|
DINQADIRINQ (ID - 9500)is. dan. 1. Mis və s. metalları bir-birinə toxunduraraq, yaxud bir şeylə onları vuraraq səs çıxarma.
2. isteh. Çalğı səsi. |
DINQILDAMA (ID - 9501)“Dınqıldamaq”dan f.is.
|
DINQILDAMAQ (ID - 9502)f. Dınqıltı səsi çıxmaq. Tar dınqıldadı.
|
DINQILDATMA (ID - 9503)“Dınqıldatmaq”dan f.is.
|
DINQILDATMAQ (ID - 9504)icb. 1. Toxunduraraq metal qablarda və ya simli musiqi alətində səs çıxarmaq. Həyətdə palaz döşənib samovar qurulmuşdu. Mollabacı mis ləyəni dınqıldadıb oxuyurdu. Çəmənzəminli. Bayır tərəfdən divarların dibi ilə uzanan sərv...
|
DINQILI (ID - 9505)sif. dan. Xırdaca, çox kiçik, çox balaca.
|
DINQILTI (ID - 9506)is. Vurulanda mis qabdan və s.dən çıxan səs. Zəngin dınqıltısı. - Çəngəllər tez-tez boşqablara dəyib dınqıltı qoparırdı. İ.Məlikzadə.
|
DINQIR (ID - 9507)is. məh. 1. Qavala oxşayan çalğı aləti. Qapıda qulluq edən uzunsaçlı müridlərdən biri dınqır çalmağa başladı. S.Şamilov. [Cahandar ağa Molla Sadığa:] - Kəs səsini, dınqıra süzən qurumsaq! İ.Şıxlı.
Kiçik qutu. Bax... |
DIRILDAMAQ (ID - 9508)f. dan. 1. Cırıldamaq. Araba dırıldayır.
2. Çox mənasız, boş danışmaq, baş-qulaq aparmaq. |
DIRMAQLAMAQ (ID - 9509)bax dırmıqlamaq.
|
DIRMAQLANMA (ID - 9510)“Dırmaqlanmaq”dan f.is.
|
DIRMAQLANMAQ (ID - 9511)bax dırmıqlanmaq.
|
DIRMALAMA (ID - 9512)“Dırmalamaq”dan f.is.
|
DIRMALAMAQ (ID - 9513)f. 1. Qazımaq, cırmaqlamaq. [Pələng] də məni görmüşdü, pəncəsi ilə acıqlı-acıqlı yeri eşir, dırmalayırdı. A.Şaiq. Kamal elə bir həyəcanla çığırdı ki, elə bil qaraquş indicə caynaqları ilə onun üz-gözünü dırmalayacaqdı....
|
DIRMANDIRMAQ (ID - 9514)“Dırmanmaq”dan icb.
|
DIRMANMA (ID - 9515)“Dırmanmaq”dan f.is.
|
DIRMANMAQ (ID - 9516)f. Əl və ayaqlar vasitəsilə dik bir yerə, yuxarıya qalxmaq, dırmaşmaq, çıxmaq. [Qoyunlar] qulaqlarını qırparaq birdən-birə döndülər, quyruqlarını ata-ata, mələşə-mələşə təpəni başıyuxarı dırmandılar. A.Şaiq. İnsanın...
|
DIRMAŞDIRMA (ID - 9517)“Dırmaşdırmaq”dan f.is.
|
DIRMAŞDIRMAQ (ID - 9518)“Dırmaşmaq”dan icb. Rövşən atları daşlığa dırmaşdırdı. “Koroğlu”.
|
DIRMAŞMA (ID - 9519)“Dırmaşmaq”dan f.is.
|
DIRMAŞMAQ (ID - 9520)b ax dırmanmaq. Dedim: Yaxşıdır, bir daha dırmaşım; Əlimdə salamat qala ta başım. M.Ə.Sabir. Anam mənə dağkeçisi deyərdi, çünki qayalara keçi kimi dırmaşırdım... S.S.Axundov. Hələ əks-səda kəsilməmiş təpəyə dırmaşan...
|
DIRMIQ (ID - 9521) |
DIRMIQÇI (ID - 9522)is. Dırmıqla işləyən adam.
|
DIRMIQLAMA (ID - 9523)“Dırmıqlamaq”dan f.is.
|
DIRMIQLAMAQ (ID - 9524)f 1. Dırmıqla təmizləmək, kəsəkləri dırmıqla əzmək, hamarlamaq; çəng çəkmək. Bostan yerini dırmıqlamaq.
2. Dırmıqla otu darayıb ayırmaq və ya xırmanda küləşi darayıb dəndən ayırmaq. |
DIRMIQLANMA (ID - 9525)“Dırmıqlanmaq”dan f.is.
|
DIRMIQLANMAQ (ID - 9526)məch. Dırmıqla təmizlənmək, hamarlanmaq. Kəsilmiş gövdələr tamamilə dırmıqlanıb qotmanlara yığılmalıdır. “Pambıqçılıq”.
|
DIRNAĞAOXŞAR (ID - 9527)bax dırnaqşəkilli.
|
DIRNAQ (ID - 9528)is. 1. Barmaqların ucunun üst tərəfındə sümük kimi maddədən ibarət örtü. Dırnaq tutmaq. Dırnaq şotkası (dırnaqları təmizləməyə məxsus kiçik şotka).
// At, inək kimi heyvanların ayaqlarının alt hissəsini əhatə edən... |
DIRNAQARASI (ID - 9529)sif. dan. isteh. Verilən ada layiq olmayan, yalançı əsli olmayan, qeyri-həqiqi. Dırnaqarası alim.
|
DIRNAQBAĞASI (ID - 9530)is. Dırnaqlı heyvanların dırnağında baş verib onun qırışmasına, büküşməsinə səbəb olan xəstəlik.
|
DIRNAQCIQ (ID - 9531)is. 1. Kiçik dırnaq.
2. Yarpağın getdikcə daralan hissəsi. Sərbəst tac yarpağının geniş hissəsi aya, dar hissəsi isə dırnaqcıq adlanır. M.Qasımov. [Turuncarın] ləçəklərinin dırnaqcığı uzundur. Meyvəsi silindrşəkilli buynuz... |
DIRNAQDİBİ (ID - 9532)is. dan. Dırnağın dibinin iltihabı və irinləşməsi; dolama. Barmağına dırnaqdibi çıxıb.
|
DIRNAQLAMA (ID - 9533)“Dırnaqlamaq”dan f.is.
|
DIRNAQLAMAQ (ID - 9534)f. 1. Cırmaqlamaq. Pişik uşağın əlini dırnaqlayıb.
2. Dırnaqla yeri eşmək, dırnaqla bir şeyi cızmaq, yaxud əzmək. |
DIRNAQLANMA (ID - 9535)“Dırnaqlanmaq”dan f.is.
|
DIRNAQLANMAQ (ID - 9536)f. 1. Cırmaqlanmaq, dırnaqla cızılmaq.
2. qayıd. Dırnaqla qaşınmaq. |
DIRNAQLAŞMA (ID - 9537)“Dırnaqlaşmaq”dan f.is.
|
DIRNAQLAŞMAQ (ID - 9538)qarş. Bir-birini dırnaqla cırmaqlamaq; cırmaqlaşmaq.
|
DIRNAQLI (ID - 9539)sif. 1. Dırnağı olan. Dırnaqlı heyvanlar. Çatal dırnaqlı qoyun və keçi.
2. məc. dan. Qoçaq, bacarıqlı, hünərli. // məc. Yapışanda buraxmayan, çənginə keçəni buraxmayan. |
DIRNAQLILAR (ID - 9540)is. zool. Dırnaqlı məməlilər dəstəsi. Dırnaqlılar dəstəsinə bitki ilə qidalanan və ayaqlarında mal dırnaqları olan iri məməlilər aiddir. Dırnaqlılar yerdə qaçan heyvanlardır. “Zoologiya”.
|
DIRNAQSIZ (ID - 9541)sif. Dırnağı, ya dırnaqları olmayan, dırnağı düşmüş. Dırnaqsız barmaq.
|
DIRNAQŞƏKİLLİ (ID - 9542)sif. Şəkilcə dırnağa oxşayan, dırnaq şəklində olan.
|
DIRNAQTUTAN (ID - 9543)is. Dırnaq kəsmək üçün alət. Bu zorba bıçağın üç-dörd tiyəsi, qayçısı, dırnaqtutanı, vintburanı vardı. M.Hüseyn.
|
DIŞ (ID - 9544)is. Xaric, bayır, dışarı.
|
DIŞARI (ID - 9545)is. Bayır, çöl, eşik. Dışarı baxmaq. - Qızıl Arslan Səba xanımın saraydan dışarı çıxdığı zaman heç kəsə bildirmədən həbsə alınmasını və edam edilməsini tapşırmışdı. M.S.Ordubadi.
|
Bu səhifə dəfə baxılıb
İnformatika hazırlığı
Tam məlumat...
İngilis dili danışıq
Tam məlumat...
İngilis dili dərsləri
Tam məlumat...
......