İzahlı lüğət
ALAKÖLGƏ (ID - 951)is. Həm kölgə, həm işıq, həm kölgəli, həm işıq olan yer.
|
ALAKÜLÜNG (ID - 952)is. bot. Əkin yerlərində və çöllərdə bitən çiçəkli bitki. Alakülüng cinsi .. üzəri sadə və ya vəzili tüklərlə örtülü birillik və ya çoxillik bitkilərdəndir. M.Qədirov.
|
ALAQ (ID - 953)is. Tarlada, bostanda və s.-də bitən və becərilən bitkilərin inkişafına mane olan yabanı bitki. Alaq otları. Alaq basmaq. Alaq vurmaq. Alaq etmək. - Yasəmən ancaq alaq otlarının boynunu vururdu, kökü isə yenə torpaqda qalırdı. Ə.Vəliyev....
|
ALAQANAD (ID - 954)is. zool. Ağaclıqlarda yaşayan ala-bəzək quş.
|
ALAQANQAL (ID - 955)is. bot. Ağ ləkəli yarpaqları olan tikanlı alaq otu.
|
ALAQAPI (ID - 956)is. 1. Evlərin böyük küçə qapısı; darvaza.
2. Tarixi bir hadisəni qeyd etmək üçün şəhərin və s.-nin girəcəyində tikilən qapı, tağ. Alaqapısında “Mingəçevir” yazılmış şəhərə girəndə Umud maşının pəncərəsindən... |
ALAQARANLIQ (ID - 957)sif. 1. Bir az qaranlıq, yarıişıq, yarıqaranlıq. Onu [Tanyanı] həbsxananın qalın divarları, alaqaranlıq koridorları sıxır, [o] qaçıb qurtulmağa çarələr düşünürdü. A.Şaiq. Qəza icraiyyə komitəsi dəftərxanasında ən dibdəki...
|
ALAQARĞA (ID - 958)is. zool. Döşü boz rəngli qarğa.
|
ALAQARIN (ID - 959)sif. və zərf Yarıtox; nə ac, nə tox.
|
ALA-QARSAQ (ID - 960)sif. dan. Yaxşı bişməmiş (çörək, ət və s.).
|
ALAQÇI (ID - 961)is. Alaq vuran, alaq edən. Alaqçılar briqadası. Alaqçılar tezdən işə çıxdılar.
|
ALAQÇILIQ (ID - 962)is. Alaqçının işi, alaq vurma
|
ALAQÇİN (ID - 963)is. Alaq vurmaq üçün alət.
|
ALAQDƏRƏN (ID - 964)b a x alakeş1.
|
ALAQLAMA (ID - 965)“Alaqlamaq”dan f.is.
|
ALAQLAMAQ (ID - 966)f Alağını vurmaq, alağını təmizləmək.
|
ALAQLANMA (ID - 967)“Alaqlanmaq”dan f.is.
|
ALAQLANMAQ (ID - 968)məch. Alağı vurulmaq, alağı təmizlənmək.
|
ALAQLI (ID - 969)sif. Alaq basmış, alaq qarışmış (ot və s.). Alaqlı əkin. Alaqlı ot.
|
ALAQLIQ (ID - 970)is. Alağı çox olan, alaq basmış yer.
|
ALA-QOLAY (ID - 971)zərf Ala-babat, yüngülvari, azca. Bu ala öküzə bir tay tapsaydıq, .. işimiz bir ala-qolay babatlaşardı. S.Rəhimov.
|
ALA-QOLAYLIQ (ID - 972)is. Ala-babatlıq.
|
ALA-QORA (ID - 973)sif. Ala-dəymiş, ala-yetişmiş: lazımınca dəyməmiş, şirinləşməmiş. Ala-qora üzüm. - Üzümlər gülünü tökərtökməz, [onları] ala-qora vaxtında yoluşdurub aparırdılar. Mir Cəlal.
|
ALALANMA (ID - 974)“Alalanmaq”dan f.is.
|
ALALANMAQ (ID - 975)f 1. İri açılmaq (gözlər haqqında). Yenə can almağa xəyalınmı var? Məstana gözlərin alalanıbdır. M.P.Vaqif.
2. Dən düşmək. Feyzullanın da saqqalı alalanıbdır. Q.Zakir. |
ALALI (ID - 976)sif. Alası olan, ala-bula xalları olan.
|
ALAM (ID - 977) |
ALAMAN (ID - 978)is. məh. köhn. Çapqın, soyğun, talan.
|
ALAMANÇI (ID - 979)is. məh. köhn. Quldur, qaçaq, yolkəsən, soyğunçu, talançı.
|
ALAMANÇILIQ (ID - 980)is. məh. Quldurluq, qaçaqlıq, yolkəsmə, soyğunçuluq, talançılıq.
|
ALAMƏZHƏB (ID - 981)sif. dan. Əqidə və məsləkində sabit olmayan və ya müəyyən məsləki, əqidəsi, məfkurəsi olmayan. Alaməzhəb adam.
|
ALANA (ID - 982)is. İçərisi şəkərli qozla doldurulmuş meyvə qurusu (armud, qaysı, şaftalı). Məni boşlayıb, Məşədi Rəhim cəld qaçdı dükanın mətaından əvvəl bir neçə alana gətirdi. C.Məmmədquluzadə.
|
ALA-NƏM (ID - 983)sif. və zərf Bir qədər nəm, lazımınca qurumamış. Dəriləri yuyub qurutduqdan sonra, [onları] ala-nəm yığdıq, tay bir az da ağırlaşdı. H.Sarabski.
|
ALANI (ID - 984)b a x alana.
|
ALANQU (ID - 985)is. məh. Balaca alovlu ocaq, balaca tonqal.
|
ALAPAÇA (ID - 986)is. Paçasının arası ağ olan kəhər və ya kürən at. Bir atı var alapaça; Mənzil vermir, Qırat qaça. “Koroğlu”.
|
ALAPARS (ID - 987)is. zool. Mışovul növündən olub, ağacda yuva tikib yaşayan bir heyvan.
|
ALAPƏLƏNG(İ) (ID - 988)sif. Xallı, butalı, güllü, üzərində iri butalar olan çit, yaylıq, dəsmal və s.
// Rəngləri bir-birinə uymayan, alabəzək. Bir də görürsən geyib alapələngi köynək. R.Rza. |
ALAPISRAQ (ID - 989)is. Ot içində bitən göbələk.
|
ALA-PÖRTÜ (ID - 990)b a x ala-çiy.
|
ALA-SEYRƏK (ID - 991)sif. və zərf Seyrək, dağınıq, orada-burada. Meşə kimi görünən mədənlərdə ala-seyrək işıqlar yanır. S.Rəhimov. Dəniz buruqları hələ tək-təkdir; Gecələr işıq da ala-seyrəkdir. S.Vurğun.
|
ALA-SÜTÜL (ID - 992)sif. 1. Lazımınca yetişməmiş, dəyməmiş; bir qədər kal. Buğdanı alasütül (z.) biçmək.
2. B a x ala-bişmiş. |
ALAŞ (ID - 993)is. b a x ala1 1 -ci mənada.
|
ALAŞA (ID - 994)is. Arıq at; yabı. [Qardaşı:] [Sadıq kişi], hazırlaş, alaşan haradadır? Uşaqlara de ki, tutub gətirsinlər. M.Hüseyn.
|
ALAŞIQ-DOLAŞIQ (ID - 995)sif. Aydın görünməyən, yaxşı seçilməyən.
|
ALA-TALA (ID - 996)sif. Tala-tala, adda-budda, orada-burada. Üfüqlərə yatmış ala-tala buludlar pul kimi qızarmış ocaq daşlarını xatırladırdı. M.İbrahimov. May ayı idi! Havalar bir az qızmışdısa da, ancaq hələ dərələrdə, dağların döşündə...
|
ALA-TORAN (ID - 997)b a x ala-qaranlıq. Sabahın ala-toranı yerə çökmüş, yasavulun pəncərəsinin qabağını pərdə kimi örtmüşdü. S.Rəhimov. Ala-torandan qalxıb hara gedəsən? - deyə [Əlyarov] gözlərini ovuşdurdu. M.Hüseyn. Bir az da yadırğadığı...
|
ALA-TORANLIQ (ID - 998)b a x ala-qaranlıq. İshaq kişinin arvadı səhər tezdən ala-toranlıq qayğanaq bişirib gətirdi. M.Hüseyn. Saat yeddini vurur, göylər ala-toranlıq. M.Seyidzadə.
|
ALAY (ID - 999)is. 1. Camaat, kütlə, böyük dəstə, izdiham, çoxlu miqdarda adam. Çinardan tökülən sarı yarpaqlar, yavaş-yavaş irəliləyən bir cənazə alayının ayaqları altında .. xışıltı ilə səslənirdi. H.Nəzərli. Zeynal matəm alayını...
|
ALA-YARIM(ÇIQ) (ID - 1000) sif. və zərf Yarımçıq, natamam, ala-babat, qeyri-kamil. Qabı alayarımçıq doldurmaq. - Vanyuşa onları dinləyə-dinləyə Azərbaycan dilini alayarımçıq öyrənmişdi. A.Şaiq. Qaraca qız özünə gəlib, yol uzunu başına gələn əhvalatı...
|
Bu səhifə dəfə baxılıb
Ofis Proqramları üzrə kurslar
Tam məlumat...
Tibb bacısı kursu
Tam məlumat...
Fransız dili kursu
Tam məlumat...
......