İzahlı lüğət

GÜLÜNC sif. və zərf 1. Gülməyə səbəb olan, gülməli, gülüş doğuran. // məc. Mənasız, qeyri-ciddi. Ceyrana malik olmaq fikri və hissi mənə çox qəribə, bəlkə gülünc görünürdü. S.Hüseyn. Ölüm fikri [Mələkdən] uzaqlaşdı, ona gülünc və mənasız göründü. M.İbrahimov. 2. İstehzaya, masqaraya səbəb olan, istehza doğuran. Gülünc hərəkət. // Gülmək obyekti; hamının gülməsi üçün hədəf. Dəhanın sədəfdir, dişlərin inci; Sən məni eylədin ellər gülüncü. M.P.Vaqif. [Koxa:] Mən kənardan uşaq tutub, Cavanşirlər arasında gülünc ola bilmərəm! S.Rəhimov. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!