İzahlı lüğət

ÖZÜMÜNKÜ, ÖZÜMÜZÜNKÜ

1. əvəz. Özüm(üz)ə aid olan, özüm(üz)ə məxsus olan; mənimki, bizimki. Kitablar özümü(zü)nküdür.
2. Is. mənasında adətən cəm şəklində: özüm(üz)ünkülər - mənə, bizə yaxın olan adamlar, yoldaşlarım(ız). Özümü(zü)nkülər gəldilər. - [Südabənin anası:] Qonumqonşu dövrəmə yığışsın, gözümü özümüzünkülər bağlasınlar. M.Ibrahimov.
Öz fikrinizi bildirin
Bu məqaləyə aid şərhlər yazılmayıb. Öz şərhlərinizi göndərmək üçün aşağıdakı bölmədən istifadə edin.!
......
Insert Error: Table './shagird_myusers/spam_checker' is marked as crashed and last (automatic?) repair failed