İzahlı lüğət

GİC sif. 1. Axmaq, səfeh, ağıldan kəm, sarsaq. Qurbani der: bəsdir məni puç etdin; Aldın əqlim əldən, dəli, gic etdin. Qurbani. Islam gülə-gülə yavaş səslə [Telliyə] deyirdi: - Ay qız, gic olma! S.Hüseyn. □ Gic etmək (eləmək) məc. - beynini yormaq, təngə gətirmək, bezikdirmək, çaşdırmaq, baş-beynini aparmaq. 2. məc. Yersiz, mənasız, qeyri-adi. Mehribanı gic bir gülmək tutdu. S.Hüseyn. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!