İzahlı lüğət

BAŞIBAĞLI sif. dan. 1. Ağzıbağlı, düyünlənmiş: örtülü, qapalı. Qəhrəman bu təzə düzələn dəftərxanaya girsə, yuxarıdan başıbağlı gələn kağızları açar, oxuyar, özü də o kişilərin elmlərini öyrənə bilər. S.Rəhimov. Beh verilmiş, satılmış, lakin hələlik aparılmamış (mal və s. haqqında). İstifadəsi, toxunulması rəsmi surətdə qadağan olunmuş. Başıbağlı mal. Başıbağlı mülk. məc. Evli, ailəli, arvadı olan. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!