İzahlı lüğət

DURĞUZMAQ

f 1. Ayağa qaldırmaq, yerindən qaldırmaq.
// Yerindən qalxmağa (durmağa) məcbur etmək. Başqasını durğuzub yerində oturmaq. - Mansur onu durğuzub aparmaq istədisə də, Sitarə mane olub oturdu. C.Cabbarlı.
Yuxudan oyatmaq. Uşaqları erkən durğuzdular. - Sübh çox ertə oyanardı qarı; Durğuzar idi hamı xidmətkarı. A.Səhhət. [Qulu dedi:] ..Gərəkgedib Əliqulu əmini durğuzam ki, gəlib .. [oğrunu] tüfəngləsin. S.S.Axundov. [Pristav dedi:] Durğuzun bu kafr oğlunu! Ə.Haqverdiyev.
□□ Üzünə durguzmaq - əleyhinə qaldırmaq. [Şah:] Əgər xahiş edə, qoşunun hamısım mənim üzümə durğuza bilər. Ə.Haqverdiyev.
Öz fikrinizi bildirin
Bu məqaləyə aid şərhlər yazılmayıb. Öz şərhlərinizi göndərmək üçün aşağıdakı bölmədən istifadə edin.!

DUA

......
Insert Error: Table './shagird_myusers/spam_checker' is marked as crashed and last (automatic?) repair failed