İzahlı lüğət

BƏRR-BİYABAN; BƏRRÜ BİYABAN is. [ər. bərr və fars. biyaban] köhn. Səhra, ucubucağı olmayan bitkisiz, quru çöl. [Cahangir bəy:] Səadət, təksəndən ötrü xanimanımdan əlçəkib, bərr-biyabana düşmüşəm. N.Vəzirov. Seyr edirəm bərr-biyabanları; Quli-biyaban görürəm, qorxmuram. M.Ə.Sabir. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!