İzahlı lüğət

UYUMUŞ sif. Yuxulamış, yatmış. Uyumuş uşaq. // Məc. mənada. [Rüstəm bəyin] çoxdan bəri uyumuş milli hissi qələyana gəldi. Çəmənzəminli. Duyduğu ətir iyi damarlarında uyumuş sevgi hisslərini oyandırırdı. M.S.Ordubadi. // məc. Qəflətdə olmaq, yuxuda olmaq, dünyadan xəbərsiz olmaq. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!