İzahlı lüğət

ZƏNCİRLƏNMƏK məch. 1. Zəncirlə bağlanmaq, zəncir vurulmaq; bağlanmaq. Dar meydanda aslanın da zəncirlənər əl-ayağı. S.Vurğun. Yatdığı yerdən hürə-hürə sıçrayan, tut ağacı kölgəsində zəncirlənmiş (f.sif.) Alabaşa acıqlanıb, sonra da Şahbəy Sirata qışqırdı.. Ə.Əbülhəsən. 2. Zəncir kimi sıralanmaq, düzülmək. □ Bir-birinə zəncirlənmək - bir-birinə bağlanmaq, silsilə kimi düzülmək, sıralanmaq. Yolun lap yuxarı səmtlərində isə birbirinə zəncirlənmiş, uca və yaşıl dağlar vardı. S.Rəhimov. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!