İzahlı lüğət

YOĞUN sif. 1. Həcmcə, en etibarilə böyük, geniş olan; qalın. Yoğun ağac. Yoğun ip. // Kök, dolğun, ətli-canlı. Yoğun adam. - Bir kişi küçədə getdiyi yerdə görür ki, filan övrətin topuqları ağdır və yoğundur. C.Məmmədquluzadə. Qarnı yoğun, boynu da dam tiridir; Ruhu ölüb, nəfsi hələ diridir.. M.Ə.Sabir. Qalın. Yoğun səs. [Cahandar ağanın] yoğun, zəhmli səsi eşidildi. I.Şıxlı. məc. Qaba, kobud, yontalanmamış, tərbiyəsiz; qanmaz, kütbeyin. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!