İzahlı lüğət

QOR is. Ocaq və ya təndirdə odun yandıqdan sonra qalan xırda od parçaları, kül arasında işıldayan xırda kömür parçaları. Ocaqda köz yox, qor var. Qorun üstündə bişirmək. - Başımız üzərində bütün qüvvəti ilə hərarət saçmaqda olan günəş qumsallığı qor halına gətirmişdi. A.Şaiq. □ Qor dolmaq, qor tökülmək (yerinə, yatağına və s.) - bir an rahat ola bilməmək, gözünə yuxu getməmək. Mehman sabaha kimi, yerinə bir odlu qor dolmuş kimi, əlləşdi. S.Rəhimov. Qorxmazın sözləri qor olub, Salehin yerinə dolmuşdu. Ə.Vəliyev. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!