İzahlı lüğət

KOR-KOBUD sif dan. Bir qədər, yaxud çox kobud, yaraşıqsız, qaba. [Məhbubə xanım] baxdı ki, [Bəlli Əhməd] düzdü, bir az kor-kobuddu, amma elə ürəyəyatan oğlandı ki, min paşa oğluna dəyər, min də xan oğluna. “Koroğlu”. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!