İzahlı lüğət

KÖKLÜ-BUDAQLI

sif. 1. İri, böyük, inkişaf etmiş, yoğun və qollu-budaqlı. Köklübudaqlı qarağac. Köklü-budaqlı çinar. // zərf mənasında. Kökü və budaqları ilə birlikdə; tamamilə. Maşınla ağacları; Tamam köklübudaqlı çıxardırlar. Orda sən; Cərgə ilə əkərsən. M.Rahim.
2. məc. bax köklü 3 -cü mənada. Köklübudaqlı ailə. - Meşinov bu rayonda hər kəsi
gəldi-gedər hesab edər, yalnız özünü köklübudaqlı bir adam sayardı. S.Rəhimov.
Öz fikrinizi bildirin
Bu məqaləyə aid şərhlər yazılmayıb. Öz şərhlərinizi göndərmək üçün aşağıdakı bölmədən istifadə edin.!
......
Insert Error: Table './shagird_myusers/spam_checker' is marked as crashed and last (automatic?) repair failed