İzahlı lüğət

EŞMƏ1

1. “Eşmək” dən f.is.
sif. Burulmuş, eşilmiş, eşilib hazırlanmış. Eşmə qamçı. - Molla uzun və qara müştüyün başına sancılmış eşmə papirosa qullab vuraraq ətrafına tüstü yayırdı.. T.Ş.Simurq. [Koxa:] Şahməmməd, and olsun
bu eşmə bığa; Sənə yalan satmaz ömründə koxa. S.Rüstəm.
Öz fikrinizi bildirin
Bu məqaləyə aid şərhlər yazılmayıb. Öz şərhlərinizi göndərmək üçün aşağıdakı bölmədən istifadə edin.!
44

EY1

EYD

......
Insert Error: Table './shagird_myusers/spam_checker' is marked as crashed and last (automatic?) repair failed