İzahlı lüğət

DİRİLMƏK f 1. Canlanmaq, cana gəlmək, dirçəlmək; qüvvəsi, gücü, cəsarəti özünə qayıtmaq. Bənnasız hörgü hörülməz; Təbibsiz xəstə dirilməz. “Koroğlu”. Məstan bəy dirildi. Papağını qaşının üstə çəkib bığlarını tumarladı.. B.Talıblı. Dini təsəvvürlərdə: ölü halından canlı - diri hala gəlmək, yenidən canlı olmaq, canı özünə qayıtmaq. Ölü dirilməz. - Amma budu zənnim ki, dirilsə Loğman; Hərgiz edə bilməz qəmi-hicranə ilac. S.Ə.Şirvani. [İblis:] İsa dirilib gəlsə də, qorxar qəzəbimdən. H.Cavid. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!