İzahlı lüğət

KİBRİT

is. [ər.] Od almaq üçün ucunda kükürd olan nazik çubuq. Kibrit qutusu. Azad kibrit işığında onun sarı bənizini, tutqun firuzə gözlərini, hətta üzündəki çilləri bulaşıq bir şəkildə zor-güc seçə bildi. A.Şaiq. Uzaqda alışan bir kibritin də; Qoxusu burnunda duyulacaqdır. M.Araz. □ Kibrit çəkmək - ucu kükürdlü kibrit çubuğunu bir şeyə çəkib alışdırmaq. Əhməd qapıya yaxınlaşdı. Itələyib taybatay açdı. Kibrit çəkib çırağı yandırdı. İ.Şıxlı.
Öz fikrinizi bildirin
Bu məqaləyə aid şərhlər yazılmayıb. Öz şərhlərinizi göndərmək üçün aşağıdakı bölmədən istifadə edin.!
......
Insert Error: Table './shagird_myusers/spam_checker' is marked as crashed and last (automatic?) repair failed