İzahlı lüğət

KAFİ sif [ər. ] 1. Kifayət edən, bəs edən, tələbi təmin edən. Kafi qədər. Kafi məbləğ. // Zərf mənasında. Tələbə məclisi nizama saldı, lakin söylənən sözlər heç kəsi kafi dərəcədə məmnun etmədi. Çəmənzəminli. [Qafar:] Məgər sansız evlərin kirayəsi ona kafi deyil ki?.. S.S.Axundov. □ Kafi olmaq - yetmək, bəs olmaq, kifayət etmək. Tahir bu aləmin gözəlliyini başqasına da sevdirmək üçün sadə, tez-tez işlənən, adi sözlərin kafi olmadığını yalnız indi başa düşdü. M.Hüseyn. İs. mənasında. Tələbənin, şagirdin biliyinə verilən ən aşağı müsbət qiymət. Riyaziyyatdan “kafi “almaq. Xəbər şəkilçisi ilə: kafidir - bəsdir, yetər, kifayətdir. [Roza:] Mənzilimiz böyükdür, beş otaq bizə kafidir, ancaq ... burada mənim istədiyim süs yoxdur. Çəmənzəminli. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!