İzahlı lüğət

ÇARƏSİZ 1. zərf Əlacsız, əlacı kəsilərək, məcbur olaraq, naçar. Durdum, mağaranın ağzından içəri baxdım. Bir şey görmədim, çarəsiz mağaraya girdim. A.Şaiq. Rəna gedən zaman dönüb baxdı qız; Neyləyə bilərdi, baxdı çarəsiz. M.Rahim. □ Çarəsiz qalmaq məcbur olmaq, əlacsız qalmaq, əlacı kəsilmək. Novruz çarəsiz qalıb atları açdı. N.Nərimanov. Kor Seyid əvvəl buna razı olmayırsa da, sonra çarəsiz qalaraq Məsməni Bakıya göndərir. S.Hüseyn. // sif. Başqa bir çıxış yolu olmayan, həlli mümkün olmayan; naçar. sif. Çarəsi, əlacı olmayan, müalicə oluna bilməyən; sağalmaz. Çarəsiz bir xəstəlik. Çarəsiz dərdə loğman da acizdir. (Ata. sözü). Kor, şil, kar, çolaq, şikəst və hər cür çarəsiz dərdlərə düşən xəstələr o pirə gəlib “şəfa” tapırdılar. E.Sultanov. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!