İzahlı lüğət

ÖLÜMCÜL

sif. 1. Ölümlə nəticələnə bilən, ya nəticələnən, ölümə səbəb olan. Ölümcülyara. - [Mirzə Cəmil:] [Qönçənin] anası ölümcül naxoşdur, yanında qalıb keşiyini çəkir. Ə.Vəliyev. // Can verməkdə olan, ölmək üzrə olan. [Ananın] ürəyi Bakıda ölümcül halda qoyub gəldiyi Əjdərin .. yanında idi. S.Rəhman.
məc. Son dərəcə yorulmuş, yarımcan, haldan düşmüş. Ölümcül halda evə çatmaq.
[Kazım] qan-tər içində və ürək döyüntüsü ilə mənzilə çatar, ölümcül yorğun olsa da ata qulluq etməyə başlardı. Mir Cəlal.
Öz fikrinizi bildirin
Bu məqaləyə aid şərhlər yazılmayıb. Öz şərhlərinizi göndərmək üçün aşağıdakı bölmədən istifadə edin.!

ÖN

ÖZ

......
Insert Error: Table './shagird_myusers/spam_checker' is marked as crashed and last (automatic?) repair failed