İzahlı lüğət
DODAQLAMA (ID - 10196)sif. Ağzına qədər dolu; ağızbaağız, ləbələb. Bir dodaqlama dolça ayran içdi.
|
DODAQLANAN (ID - 10197)f.sif. dilç. Dodaqlar vasitəsilə tələffüz edilən. Dodaqlanan səslər.
|
DODAQLANMA (ID - 10198)“Dodaqlanmaq”dan f.is.
|
DODAQLANMAQ (ID - 10199)f. dilç. Dodaqlar vasitəsilə tələffüz olunmaq.
|
DODAQLANMAYAN (ID - 10200)f.sif. dilç. Dodaqlar vasitəsilə tələffüz edilməyən. Dodaqlanmayan səslər.
|
DODAQLAŞMA (ID - 10201)“Dodaqlaşmaq”dan f.is.
|
DODAQLAŞMAQ (ID - 10202)qarş. Dodaq-dodağa öpüşmək.
|
DODAQLI (ID - 10203)sif Dodağı, dodaqları olan. Xüsusi yer ayrılıb; sərvboylu, püstə dodaqlı canana. R.Rza.
|
DODAQLIQ (ID - 10204)is. Nəfəsli musiqi alətlərinin dodaq dayadılan hissəsi; ağızlıq.
|
DODAQUCU (ID - 10205)zərf Ürəksiz, istəmədən, həvəssiz. Dodaqucu salam vermək. - Zeynəb dodaqucu gülümsəyib Rüstəm kişini süzdü. M.İbrahimov. Gülsənəm arvad dodaqucu gülümsədi, gözlərini yerə dikdi, astadan köksünü ötürdü. M.Hüseyn.
|
DODAQVARİ (ID - 10206)b ax dodağabənzər.
|
DODU (ID - 10207)is. 1. köhn. Keçmişdə: çömçə ilə oynanılan gülməli bir oyun.
2. dan. Hiylə, kələk, fənd. □□ Dodu vermək dan. - başmı tovlamaq, yalan vədlərlə aldatmaq. Dodu gəlmək aldatmaq, kələk gəlmək, fənd gəlmək. |
DOĞAN (ID - 10208)f.sif. Bala verən, övlad verə bilən, qısır olmayan. Doğan inək. Doğan heyvan. - Yüz min mamaça olsa da, güc doğana düşər. (Ata. sözü).
|
DOĞANAQ (ID - 10209)is. 1. Bir-birinə bənd etmək üçün örkənin, sicimin ucuna bağlanan ağac haçacıq (qarmaq); örkən halqası. Örkən nə qədər uzun olsa, yenə gəlib doğanaqdan keçər. (Məsəl).
Aşılanmış dərini yumşaltmaq üçün haçaşəkilli... |
DOĞANAQLAMA (ID - 10210)“Doğanaqlamaq”dan fAü.
|
DOĞANAQLAMAQ (ID - 10211)f Doğanaq vasitəsilə dərini yumşaltmaq. Dərini doğanaqlamaqla yumşaldırlar.
|
DOĞAR (ID - 10212)sif. Əsasən bala vermək üçün saxlanılan, doğan. Doğar inək. Doğar camış.
|
DOĞDURMA (ID - 10213)“Doğdurmaq”dan f.is.
|
DOĞDURMAQ (ID - 10214)“Doğmaq”dan icb.
|
DOĞMA (ID - 10215)1. “Doğmaq”dan f.is.
sif. Eyni ata və anadan olmuş, bir qarından çıxmış. Doğma qardaş. - ..Dəstədə olan adamların biri Mirqasımdır ki, doğma bacısı Səkinənin malını yemək qəsdi ilə saxta kağız düzəltmişdi. C.Məmmədquluzadə. ... |
DOĞMACA (ID - 10216)“Doğma” (2-ci mənada) söz. oxş. Müqəssir kənddə hamının yaxşı tanıdığı Tahirin doğmaca əmisi.. Hümmətəli idi. M.Hüseyn.
...doğrayan Bir sıra sözlərə qoşularaq həmin sözlərlə əlaqədar alət adları düzəldilir,... |
DOĞMAQ (ID - 10217)f 1. Dünyaya bala gətirmək; balalamaq. Uşaq doğmaq. Bala doğmaq.
Sənin kimi oğlanı; Analar tək-tək doğar. (Bayatı). ..Bacım Fatma da hamilə idi və doğmağına bir neçə gün qalanda əri İsmayıl bəy də gəldi İrəvana. C.Məmmədquluzadə.... |
DOĞRAM (ID - 10218)is. Bir dəfə doğramaqdan hasil olan miqdar, yaxud doğranmış, kəsilib parçalara ayrılmış şey. Bir doğram odun gətir.
Doğram etmək -b ax doğram-doğram etmək (“doğram-doğram”da). [Məhbuslar:] Qurban əti tək ətimizi doğram... |
DOĞRAMA (ID - 10219)1. “Doğramaq”dan f.is.
is. İçinə çörək doğranmış süd, qatıq və ya ayrandan hazırlanan duru yemək. Qatıq doğraması. - Çoban İbrahim Əjdərə çox hörmət eləyib, süd sağıb ona süd doğraması verdi. (Nağıl). De görüm,... |
DOĞRAMAC (ID - 10220)is. Xırda-xırda doğranmış çörəklə qatıqdan, ayrandan hazırlanan və çox vaxt xiyar, göyərti və s. qatılan soyuq yemək. Keşnişli doğramac. Doğramacı süfrəyə soyudulmuş halda verirlər. - Sadıq kişi doğramacın yarıdan çoxunu...
|
DOĞRAMACLIQ (ID - 10221)sif. Doğramac üçün yarayan, doğramac üçün olan. Doğramaclıq göyərti, xiyar.
|
DOĞRAMAÇI (ID - 10222)is. xüs. Taxta parçalarından qapı, pəncərə, çərçivə kimi şeylər qayıran usta, dülgər.
|
DOĞRAMAÇILIQ (ID - 10223)is. Doğramacmm işi, peşəsi, sənəti.
|
DOĞRAMAQ (ID - 10224)f. 1. Doğrayıcı, kəsici alətlə bir şeyi xırda-xırda kəsmək, parça-parça kəsmək; parçalayıb, sındırıb kiçik-kiçik hissələrə ayırmaq. Odun doğramaq. Qənd doğramaq. - ..Ətyeyən heyvanın, məsələn, pişiyin dişlərinin hamısı...
|
DOĞRANMA (ID - 10225)“Doğranmaq”dan f.is.
|
DOĞRANMAQ (ID - 10226)1. məch. Parça-parça kəsilmək, xırda-xırda edilmək, tikə-tikə edilmək. Odun doğrandı.
t-siz. Parça-parça olmaq, tikə-tikə olmaq. |
DOĞRANMIŞ (ID - 10227)f.sif. Parça-parça kəsilmiş, xırda-xırda (tikə-tikə) edilmiş. Doğranmış qənd. Doğranmış odun.
|
DOĞRANTI (ID - 10228)top. Doğranmış, kəsilmiş şeylər; qırıntı; doğramaq nəticəsində hasil olmuş tör-töküntü. [Yunis Səlimova:] Nədir o? Bir yığın doğrantı tökübsünüz, həyətinizdən keçmək olmur! Mir Cəlal.
|
DOĞRATDIRMA (ID - 10229)“Doğratdırmaq”dan f.is.
|
DOĞRATDIRMAQ (ID - 10230)bax doğratmaq.
|
DOĞRATMA (ID - 10231)“Doğratmaq”dan f.is.
|
DOĞRATMAQ (ID - 10232)icb. Bir şeyin xırda-xırda, hissə-hissə, bir boyda, bir ölçüdə kəsdirmək, parçalatmaq. Odunu doğratmaq. Kartoteka üçün kağız doğratmaq.
|
DOĞRAYICI (ID - 10233)is. xüs. Bir şeyi doğramaq üçün işlədilən alət və s.
// Sif. mənasında. Bərk süxurları qazımaq üçün doğrayıcı baltalar işlənir. S.Quliyev. |
DOĞRU1 (ID - 10234)sif. 1. Düzgün, düz, haqq. Doğru yol. Doğru sözə nə demək olar. - Yar yanında günahkaram; Doğru sözüm yalan oldu. Aşıq Ələsgər. Bar verməz əkdiklərin, doğru sözümdür, inan; Qatmasan bu torpağa öz alnının tərini. S.Rüstəm.
... |
DOĞRU2 (ID - 10235)qoş. Yön, tərəf, istiqamət, cəhət bildirir. Naşı ovçu bərə bəklər, əylənər; Marallar sayrışır yollara doğru. Qurbani. Almaz bir sevinclə Fuada doğru atılaraq onu qucumaq istəyir. C.Cabbarlı. Günəş üfüqə doğru əyiləndə...
|
DOĞRUCA (ID - 10236)zərf 1. Doğru, düz. Doğruca deyir.
Düzcə, dolaşıqsız, əngəlsiz; bilavasitə, düz, birbaşa. Bu yol doğruca kəndə gedir. |
DOĞRUCUL (ID - 10237)bax doğruçu.
|
DOĞRUCULLUQ (ID - 10238)bax doğruçuluq.
|
DOĞRUÇU (ID - 10239)sif. Yalan sevməyən, həmişə düz danışan, düzlük sevən, düzünü deyən, həqiqətçi; həqiqət, düzgün iş tərəfdarı. Doğruçu adam. - Dövlət o qədər diqqətli və qayğıkeş olmalıdır ki, onun məmurları məhkəmə işlərində...
|
DOĞRUÇULUQ (ID - 10240)is. Düzlük, həqiqətçilik, namusluluq.
|
DOĞRUDAN (ID - 10241)zərf Həqiqətən, düzünü desək əslində. [Məhəmmədhəsən əmi:] İzzət, doğrudanpəyədə ağlayan sən idin? C.Məmmədquluzadə.
// Ara söz mənasında (çox vaxt “da” ədatı ilə birlikdə). Azərşəhr, doğrudan da, Azərbaycanın... |
DOĞRU-DÜRÜST (ID - 10242)sif. və zərf Düz, düzgün, həqiqi. [Bəy] elə bilirdi, səndən doğrudürüst adam yoxdur. Ə.Haqverdiyev.
|
DOĞRULAMAQ (ID - 10243)f Təsdiq etmək, “doğrudur” demək, doğruluğunu qəbul etmək.
|
DOĞRULANMA (ID - 10244)“Doğrulanmaq”dan f.is.
|
DOĞRULANMAQ (ID - 10245)məch. Təsdiq edilmək, doğru olduğu aşkara çıxarılmaq.
|
Bu səhifə dəfə baxılıb
Ofis Proqramları üzrə kurslar
Tam məlumat...
Tibb bacısı kursu
Tam məlumat...
Coğrafiya hazırlığı (online - kursda)
Tam məlumat...
......