İzahlı lüğət

DİNAMİTLİ (ID - 9896)

sif. xüs. Dinamiti olan. Dinamitli bomba.

DİNAMİZM (ID - 9897)

[yun.] bax dinamiklik.

DİNAMO (ID - 9898)

[yun.] bax dinamomaşın.

DİNAMO-MAŞIN (ID - 9899)

[yun. dynamis və fr. machine] Daimi elektrik cərəyanı hasil edən maşının köhnə adı; elektrik generatoru.

DİNAMOMETR (ID - 9900)

[yun. dynamis və metreo
ölçürəm] tex. Dartı qüvvəsini və fırlanma momentini ölçmək üçün cihaz.

DİNAR (ID - 9901)

is. [ər.] 1. tar. Yaxın Şərqin bəzi ölkələrində qızıl pul. [Əli xan] dirhəm və dinar təmənnasında olmayıb. M.F.Axundzadə. [Qızıltac:] Mən hökmdarın xəzinəsinə düz iyirmi min dinar vermişəm. M.Hüseyn.
// İranda: xırda...

DİNC (ID - 9902)

sif. 1. Başqasını narahat etməyən, əziyyət verməyən, yalnız öz işi ilə məşğul olan; sakit. Məmmədhəsən əmi dinc adamdır. C.Məmmədquluzadə. Yox, qardaş,.. uşaq çox dinc uşaqdır. S.Rəhman.
□ Dinc buraxmamaq - narahat...

DİNC-DİNMƏZ (ID - 9903)

bax dinc 1-ci mənada. Dinc-dinməz adam. Qoyunlar çəməndə dinc-dinməz (z.) otlayır.

DİNCƏLDİCİ (ID - 9904)

sif. Dincəlməyə, rahatlanmağa, sakitləşməyə imkan verən; dincəldən, sakitləşdirən.

DİNCƏLİŞ (ID - 9905)

is. Dincəlmə, istirahət.

DİNCƏLMƏ (ID - 9906)

“Dincəlmək”dən f.is.

DİNCƏLMƏK (ID - 9907)

f İstirahətlə öz qüvvəsini bərpa etmək, yorğunluğunu almaq, istirahət
etmək, dincini almaq, rahatlanmaq. [Məşədi Mürsəl:] Buyur, içəri gəl, gəl dincəl, yorulmusan.. T.Ş.Simurq. Ovdakı yorğunluğun da, dincəlməyin də başqa...

DİNCƏLMƏZ (ID - 9908)

sif. Dinclik bilməyən, rahatlıq bilməyən, aram bilməyən.

DİNCƏLTMƏ (ID - 9909)

“Dincəltmək”dən f.is.

DİNCƏLTMƏK (ID - 9910)

f 1. Sakit etmək, rahatlandırmaq. Uşaqları dincəltmək.
2. İstirahət vermək, dincəlməsinə, yorğunluğunun çıxmasına imkan vermək, şərait yaratmaq. Atları dincəltmək.

DİNCLƏŞDİRİLMƏ (ID - 9911)

“Dincləşdirilmək”dən f.is.

DİNCLƏŞDİRİLMƏK (ID - 9912)

məch. Dincə qoyulmaq (torpaq).

DİNCLƏŞDİRMƏ (ID - 9913)

“Dincləşdirmək”dən f.is.

DİNCLƏŞDİRMƏK (ID - 9914)

f Dincə qoymaq (torpaq).

DİNCLƏŞMƏ (ID - 9915)

“Dincləşmək”dən f.is.

DİNCLƏŞMƏK (ID - 9916)

f Sakit olmaq, dinc bir vəziyyət almaq.

DİNCLİK (ID - 9917)

is. 1. Rahatlıq, sakitlik, istirahət. Mənə alın tərimlə qismət oldu dincliyim. S.Rüstəm. Bəli, Şamama dincliyi, rahat oturmağı başqa cürə başa düşən adamdı. Ə.Əbülhəsən.
□ Dinclik bilməmək - istirahət etməmək, rahatlıq...

DİNÇİ (ID - 9918)

is. Allahın varlığına inanan və mənsub olduğu dinin ehkamlarına ciddi surətdə əməl edən adam; mömin. Kəndlilər hər şeydən artıq dinçi idilər. M.S.Ordubadi.

DİNÇİLİK (ID - 9919)

is. Allaha və dinə inanma, dini ehkamları yerinə yetirmə.

DİNDAR (ID - 9920)

[ər. din və fars. ...dar] b ax dinçi. Dindar adam. - Dindar olanın halı pərişan gərək olsun; Əfsürdə dili, bisərü saman gərək olsun. Ə.Qəmküsar. Mehriban dindar, əski bir müsəlman ailəsinin tərbiyə edib yetişdirdiyi bir qızdı....

DİNDARCASINA (ID - 9921)

zərf Dindar adam kimi, mömincəsinə.

DİNDARLIQ (ID - 9922)

bax dinçilik.

DİNDAŞ (ID - 9923)

is. Eyni dinə mənsub adamlardan hər biri; başqası ilə bir dində olan (adam). Sarı Çobanoğlu, gözəl dindaşım; Nə çəkərsən sən dərd-sər, ağlarsan. M.V.Vidadi. Görməyirsənmi bu biçarə vətəndaşlarını; Bacı-qardaşlarını,...

DİNDAŞLIQ (ID - 9924)

is. Eyni bir dinə mənsub olma.

DİNDİRİLMƏ (ID - 9925)

“Dindirilmək”dən f.is. Şahidlərin dindirilməsi.

DİNDİRİLMƏK (ID - 9926)

məch. İfadə alınmaq, sorğu-sual edilmək, istintaq edilmək (olunmaq). Müttəhim dindirilmişdir.

DİNDİRİŞ (ID - 9927)

is. Dindirmə, sorğu-sual, istintaq.

DİNDİRMƏ (ID - 9928)

“Dindirmək”dən f.is.

DİNDİRMƏK (ID - 9929)

f 1. Danışdırmaq, söylətmək. Yarı xəlvətdə gördüm; Dindirmədim doyunca. (Bayatı).
// məc. Əzizləmək, oxşamaq. Yerlərdə süründün, yetişər, göylərə qaldır; Dindir qucağında. H.Cavid. Ürkək baxışlarınla ruhumu dindirəydin;...

DİNG (ID - 9930)

is. Çəltiyi döyüb dənlərini qabığından çıxarmaq üçün qurğu. Su dingi. Ayaq dingi. Ding döymək. Dingi işlətmək. Əl dingi (həvəngdəstə). - Şöhrətim var, işləyir dingim, dəyirmanım mənim. Ə.Nəzmi.

DİNGƏ1 (ID - 9931)

is. məh. 1. Hündür yer.
Söhbət, istirahət üçün camaatın toplandığı yer.

DİNGƏ2 (ID - 9932)

is. məh. Qadın baş geyimi.

DİNGİ (ID - 9933)

is. bot. Şitil, qələm.

DİNİ (ID - 9934)

sif. [ər.] Dinlə əlaqədar olan, dinə aid olan. Dini ayinlər, adətlər. Dini əfsanələr.

DİNİB-DANIŞMAQ (ID - 9935)

1. Bax dinmək 1-ci mənada. Zınqırovlu faytonda heç kəs dinibdanışmırdı.. S.Rəhimov. [İskəndər] dinibdanışmırdı. M.Hüseyn.
İnkar şəklində: dinib-danışmamaq - susmaq, danışmamaq, heç bir söz deməmək, sükut etmək. Niyə...

DİN-İMAN (ID - 9936)

is. Din, məzhəb, etiqad. Dini-imanı danıb, yoldan azıbdır, babıdır. M.Ə.Sabir. Unutmur Ayişə bir an Osmanı; Bağlıdır Osmana dini-imanı. H.K.Sanılı.
// məc. Ən müqəddəs, ən əziz şey haqqında. Koroğlunun din-imanı; Eyvaz,...

DİNİŞ (ID - 9937)

is. Şalban kimi işlədilən qalın taxta.

DİNMƏK (ID - 9938)

f 1. Danışmaq, söz söyləmək. Hə adam istəyir hirsini yesin, dinməsin, insanı özbaşına qoymurlar, dindirirlər. C.Məmmədquluzadə. Bala fərəhləndi, ana sevindi; Gah Gülər danışdı, gah Rəna dindi. M.Rahim.
Səslənmək, eşidilmək....

DİNMƏMƏZLİK (ID - 9939)

is. Dinməmə, danışmama, susma.

DİNPƏRƏST (ID - 9940)

sif. və is. [ər. din və fars. ...pərəst] köhn. bax dinçi.

DİNPƏRƏSTLİK (ID - 9941)

b a x dinçilik.

DİNPƏRVƏR (ID - 9942)

sif. [ər. din və fars. ...pərvər] bax dinpərəst.

DİNPƏRVƏRLİK (ID - 9943)

bax dinpərəstlik.

DİNSİZ (ID - 9944)

sif. və is. 1. Heç bir dinə inanmayan; ateist. [Şeyx Sənan:] Dəlilik başqa bir fəzilətdir; Dinsiz olmaq da bir təriqətdir. H.Cavid.
2. məc. zar. Qəddar, mərhəmətsiz, insafsız adam haqqında. Dinsizin öhdəsindən imansız gələr....

DİNSİZLİK (ID - 9945)

is. Heç bir dinə inanmama, heç bir dinə mənsub olmama, dinləri rədd etmə; ateistlik. Dinsizlik ilə kəsb olunan bir mədəniyyət; Vəhşiyyətin ən qorxulu səhrası deyilmi?! M.Ə.Sabir.

Bu səhifə dəfə baxılıb

......
Insert Error: Table './shagird_myusers/spam_checker' is marked as crashed and last (automatic?) repair failed