İzahlı lüğət
YƏHƏRALTI (ID - 43675)is. Yəhəri atın belinə bərkidən qayış.
|
YƏHƏRBURUN (ID - 43676)sif Bumu yastı. O yandan patron paylayan yəhərburun əsgərin səsi eşidildi. Ə.Əbülhəsən.
|
YƏHƏRÇƏ (ID - 43677)is. Balaca yəhər.
|
YƏHƏR-ƏSBAB (ID - 43678)top. Yəhər və s. qoşqu ləvazimatı.
|
YƏHƏRQAŞ (ID - 43679)sif. Yəhərin qaşına bağlanan, yəhərin qaşından asılan. O, yəhərqaş xurcununda həmişə neştər, biz gəzdirər, yeri gələndə işə salardı. S.Rəhimov.
|
YƏHƏRQAYIRAN (ID - 43680)is. Yəhər qayıran usta; sərrac.
|
YƏHƏRLƏMƏ (ID - 43681)“Yəhərləmək”dən f.is.
|
YƏHƏRLƏMƏK (ID - 43682)f 1. Atın belinə yəhər bağlamaq. Rizvan öz atını [müəllim] üçün həyətdə yəhərləməklə məşğul idi. S.Hüseyn. Musa kişi birbaş tövləyə getdi. Boz atı yəhərlədi və həyətə çəkdi. M.İbrahimov.
2. məc. dan. Özünə... |
YƏHƏRLƏNMƏ (ID - 43683)“Yəhərlənmək”dən f.is.
|
YƏHƏRLƏNMƏK (ID - 43684)məch. Belinə yəhər qoyulmaq. At yəhərləndi.
|
YƏHƏRLƏTMƏ (ID - 43685)“Yəhərlətmək”dən f.is.
|
YƏHƏRLƏTMƏK (ID - 43686)icb. Başqası vasitəsilə yəhər qoydurmaq. Atları yəhərlətmək.
|
YƏHƏRLİ (ID - 43687)sif. Belinə yəhər qoyulmuş, belində yəhər olan. Düzlərdə, tarlalarda əkinçilik işi ilə məşğul olan hər bir kəndlinin atı da yəhərli (z.) bir halda tarlanın kənarındakı ağaca bağlanıb durmuşdur. M.S.Ordubadi. Atları yəhərli...
|
YƏHƏRVURMA (ID - 43688)is. Atların və b. heyvanların belində yəhərin sürtüb əmələ gətirdiyi yara.
|
YƏHƏRYANI (ID - 43689)sif. Yəhərin yanında olan. Yəhəryanı qayış.
|
YƏHUDİ (ID - 43690)[ər.] 1. is. Eramızın I-II əsrlərindən qabaq Fələstində yaşamış, sonradan dünyanın müxtəlif ölkələrinə yayılmış, indi isə İzrail dövlətinin əsas əhalisini təşkil edən xalq və həmin xalqa mənsub adam; cuhud. Yəhudi xalqı....
|
YƏHUDİCƏ (ID - 43691)zərf və sif. Yəhudi dilində. Yəhudicə qəzet. Yəhudicə oxuya bilir.
|
YƏHUDİLƏŞMƏ (ID - 43692)“Yəhudiləşmək”dən f.is.
|
YƏHUDİLƏŞMƏK (ID - 43693)f. Yəhudi dinini və ya adət və xasiyyətlərini qəbul etmək, mənimsəmək.
|
YƏHUDİLİK (ID - 43694)is. Yəhudi dini. // Bu dinə mənsubiyyət.
|
YƏHUDİPƏRƏST (ID - 43695)sif. və is. [ər. yəhudi və fars. ...pərəst] Yəhudiləri, yəhudi adət və ənənələrini sevən adam.
|
YƏHUDİPƏRƏSTLİK (ID - 43696)is. Yəhudiləri, onların adət və ənənələrini sevmə.
|
YƏQİN (ID - 43697)1. zərf Şəksiz, şübhəsiz, səhih, inamla. Yəqin demək olar ki, ramazan ayı müsəlmanlardan ötrü yemək ayıdır, qonaqlıq ayıdır, toy-bayram ayıdır. C.Məmmədquluzadə. Bəllidir yerimiz yəqin divana. H.K.Sanılı. □ Yəqin bilmək...
|
YƏQİNCƏ (ID - 43698)zərf Yəqin, düz, doğru, inanaraq. “Molla Nəsrəddin” məzəlilikcə söylədiyi sözlər və istehzalar, yəqincə yazdığı xəbərlər eyni ilə nəticə verdi. F.Köçərli.
|
YƏQİNƏN (ID - 43699)köhn. Şəksiz, şübhəsiz; əsla şəkk və şübhə olmadan. Hər kim ki, getməyibdi, yəqinən gedən bilər; Guya ki, bir behiştdi yaylağı Gəncənin. Aşıq Abbas.
|
YƏQİNLƏŞDİRMƏ (ID - 43700)“Yəqinləşdirmək”dən f.is.
|
YƏQİNLƏŞDİRMƏK (ID - 43701)f Yəqin etmək, həqiqət olduğunu müəyyən etmək.
|
YƏQİNLƏŞMƏ (ID - 43702)“Yəqinləşmək”dən f.is.
|
YƏQİNLƏŞMƏK (ID - 43703)f . Yəqin olmaq, həqiqət olduğu müəyyənləşmək.
|
YƏQİNLİK (ID - 43704)is. Şəkk və şübhəsizlik, düzlük, doğruluq, həqiqilik. Bu ehtimalı xatirə gətirə bildiyinə xoşlanan Nəriman bu hadisənin yəqinliyini düşünəndə məyus oldu. Mir Cəlal. □ Yəqinlik hasil etmək - bir şeyin doğru olduğunu müxtəlif...
|
YƏMİN (ID - 43705)is. [ər.] And, qəsəm. □ Yəmin etmək - and içmək. Bu şanlı bayrağı al, ona yəmin et. S.S.Axundov. Quranə yəmin etdim isə, sonra unutdum; Əhrarı, fədailəri birdən topa tutdum.. A.Səhhət.
|
YƏMİNLİ (ID - 43706)sif Andlı, and içmiş.
|
YƏNİ (ID - 43707)bağl. Özündən əvvəlki fikri izah edən cümlələri və ya cümlə üzvlərini birləşdirmək üçün işlənir. Biz üç nəfər, yəni mən və iki yoldaşım irəlidə gedirdik. Deyə bilməyəcəyəm, yəni deməyə ixtiyarım yoxdur. - Mən...
|
YƏS (ID - 43708)is. [ər.] Yas, hüzn. Başını qaldırıb Maral xəritə üzərində yarımsantimetrlik bir sahə tutan bu yerə baxdı və yəslə (z.) öz-özünə pıçıldadı. Ə.Əbülhəsən.
|
YƏSAVƏR (ID - 43709)sif. [ər. və fars.] Ümidsizlik, məyusluq gətirən, matəm törədən.
|
YƏŞƏM (ID - 43710)is. [ər.] miner. Xırda kvars dənəciklərindən ibarət qırmızı, yaşıl və s. rəngli süxur, daş (bəzək şeyləri qayrılır).
|
YƏZDAN (ID - 43711)is. [fars.] 1. mif. Qədim zərdüştilərdə xeyir allahı.
2. Yaradan, Allah, Tanrı. |
YƏZİDİ (ID - 43712)is. [ər.] Yaxın Şərqdə əsasən kürdlər arasında yayılmış bir məzhəb (yəzidilər dünyanın yaradılmasında iblisi Allaha şərik tutur və getdikcə iblisin qüdrətinin üstün olacağı əqidəsindədirlər). // Bu məzhəbə mənsub...
|
YƏZİDİLİK (ID - 43713)is. Yəzidi məzhəbi və ona mənsubiyyət.
|
YIĞCAM (ID - 43714)sif. 1. Dağınıq olmayan; qısaca, müxtəsərcə, qısa, toplu. Yığcam ifadə. Fikrini yığcam (z.) şəkildə anlatmaq.
2. Kiçik, lakin səliqəli, hər şey öz yerində; rahat. Bu, təkpəncərəli, taxçalı, buxarılı, keçə ilə döşənmiş... |
YIĞCAMLIQ (ID - 43715)is. Yığcam şeyin halı.
|
YIĞDIRMA (ID - 43716)“Yığdırmaq”dan f.is.
|
YIĞDIRMAQ (ID - 43717)icb. Başqasına yığma işi gördürmək. Taxılı yığdırmaq. Məhsulu yığdırmaq. - Qulam müəllim şeyləri daşıtdırıb bir tərəfə yığdırdı. S.Rəhimov.
|
YIĞICI (ID - 43718)is. 1. Yetişmiş məhsulu yığmaqla məşğul olan adam. Yığıcı briqadası. - Yığıcılar üçün döşlük hazırlanmış, qapanların hamısı təmir edilib yoxlamadan keçirilmişdir. Ə.Vəliyev.
2. Pul, şey yığıb saxlamağı sevən... |
YIĞILAN (ID - 43719)f sif Yuyulmaq, islanmaq və s. nəticəsində qısalan, gödələn, əvvəlki ölçüsü azalan. Yığılan parça. Aşısız gön yığılan olur.
|
YIĞILI (ID - 43720)sif Yığılmış halda olan, toplanmış halda olan. Yığılı yük. Yığılı pul. Şeyləryığılı (z.) halda həyətdə durur.
|
YIĞILIŞ (ID - 43721)is. Yığılma, toplanma işi və tərzi; yığılma, toplanma, cəmləşmə.
|
YIĞILIŞMA (ID - 43722)“Yığılışmaq”dan f.is.
|
YIĞILIŞMAQ (ID - 43723)bax yığışmaq.
|
YIĞILMA (ID - 43724)“Yığılmaq”dan f.is. Taxılın yığılmasına az qalıb.
|
Bu səhifə dəfə baxılıb
Ofis Proqramları üzrə kurslar
Tam məlumat...
İngilis dili danışıq
Tam məlumat...
Fransız dili kursu
Tam məlumat...
......