İzahlı lüğət

EVYIXAN (ID - 12147)

is. Başqasını bədbəxt edən, başqasına hər cür pislik etməyə çalışan adam;
mərdimazar. Məşhur məsəldir ki, düşər qarə gəzən kəs; Evyıxanın evin yıxar, əlbəttə, xudavənd. Q.Zakir.

EY1 (ID - 12148)

nida. Müraciət, çağırış üçün işlənir. Ey oğul! Ey dost! Ey mənim əziz qardaşlarım! - Sizi deyib gəlmişəm, ey mənim müsəlman qardaşlarım!.. C.Məmmədquluzadə. // Haraylama, haylama nidası. [Südçü] isə arxamdan çağırıb:...

EY2 (ID - 12149)

bax eyi. Ey Füzuli, odlara yansın büsati-səltənət; Eydir ondan həq bilir bir guşeyi-gülxan mənə. Füzuli. Haq bilir, deyiləm mən ziyanlıqdan; Ölüm eydir belə zindəganlıqdan. Q.Zakir.

EYBƏCƏR (ID - 12150)

sif. 1. Xarici görünüşcə eyibli, nöqsanlı, çirkin; kifir. Eybəcər qız. Eybəcər uşaq. - Fərhad xan bığıburma, yekəqarın, eybəcər bir pəhləvan idi. (Nağıl). Çünki onun, boy-buxununa görə, böyük olan başı tükdən daha...

EYBƏCƏRCƏSİNƏ (ID - 12151)

zərfi Eybəcər hala salacaq dərəcədə. Rüstəm kişiyə elə gəldi ki, Qoşatxanın əynindəki kostyum eybəcərcəsinə gendir. M.Ibrahimov.

EYBƏCƏRLƏNMƏ (ID - 12152)

“Eybəcərlənmək” dən f.is.

EYBƏCƏRLƏNMƏK (ID - 12153)

bax eybəcərləşmək.

EYBƏCƏRLƏŞDİRİLMƏ (ID - 12154)

“Eybəcərləşdirilmək” dən f.is.

EYBƏCƏRLƏŞDİRİLMƏK (ID - 12155)

məch. 1. Eybəcər hala salınmaq; çirkinləşdirilmək.
2. məc. Təhrif edilmək, korlanmaq.

EYBƏCƏRLƏŞDİRMƏ (ID - 12156)

“Eybəcərləşdirmək” dən f.is.

EYBƏCƏRLƏŞDİRMƏK (ID - 12157)

EYBƏCƏRLƏŞMƏ (ID - 12158)

“Eybəcərləşmək” dən f.is.

EYBƏCƏRLƏŞMƏK (ID - 12159)

fi. Eybəcər hala düşmək, kifirləşmək, çirkinləşmək, biçimsiz, yöndəmsiz şəkil almaq. [Qaraşa] elə gəlirdi ki, Kələntər çox kök olduğundan, orta boyu bir az qısalır və eybəcərləşirdi. M.Ibrahimov.

EYBƏCƏRLİK (ID - 12160)

is. 1. Eybəcər şeyin halı; kifirlik, çirkinlik, biçimsizlik. Səməd acıqlandığı zaman üzündəki eybəcərlik daha aydın gözə çarpırdı. M.Hüseyn. ..Eybəcərliyinə görə heç kəs [Cumanın] adını çəkmir. Ə.Əbülhəsən.
2....

EYD (ID - 12161)

is. [ər.] köhn. Bayram. Baxmayın eyd günü ayna ilə ayə, vəli; Mahi-nov ol iki əbruyi-dütadən görünür. Ə.Vahid.

EYDİRMƏ (ID - 12162)

1. “Eydirmək” dən f.is.
2. is. İnəyi sağarkən onu oxşamaq üçün oxunan mahnı. Eydirmə oxumaq. - Kimdir o qaragöz ellər gəlini? Dilində eydirmə inəkmi sağır? S.Vurğun. Biz əvvəlcə buzovun boğazına ipi salıb bağlayırıq...

EYDİRMƏK (ID - 12163)

f. İnəyi sağmazdan əvvəl onun əmcəklərini südlə dolsun deyə, iki barmaqla sıxmaq və ya balasını azca əmizdirmək. ..Ruqiyyə inəkləri eydirirdi, mən də sağırdım. A.Divanbəyoğlu.

EYHAM (ID - 12164)

is. [ər.] İkimənalı, üstüörtülü söz və ya ifadə; işarə. Bir otaqda oturuban biz ilən; Könlümü aldığın şirin söz ilən; Gah eyham, işarə, gah göz-qaş ilən; Gah həzin güftguyun istərəm. Q.Zakir. Həsən ağanın rəngi dəyişir:...

EYHAMLI (ID - 12165)

EYHAMSIZ (ID - 12166)

zərf Eyhamlar işlətmədən, kinayəsiz, açıq. Eyhamsız danışmaq.

EYHANA (ID - 12167)

ara s. dan. 1. Birdən, olmaya, olmaya-olmaya, işdir. Qız başladı fikir eləməyə ki, eyhana, bu adamlar bilsə ki, Ibrahim yoxdu, mən burda təkəm, görəsən, başıma nə gələr? (Nağıl). [Aftil:] Bir də, eyhana, adamdır, işdir, gecə...

EY-HAY (ID - 12168)

b ax ay-hay. O dedi: - Ey-hay, hara gedirəm, mənim qardaşım bura gəlib. (Nağıl).

EYİ (ID - 12169)

sif köhn. Yaxşı. [Kərəm:] Bir igid düşərsə, qaldıran olmaz; Eyi iş görənə pis demək olmaz. “Əsli və Kərəm”. [Turxan bəy:] Nə eyi təsadüf! [Aşıq Sultanın] saz çalmasını və dəyərli aşıq sözlərini çoxdan bəri eşitdiyim...

EYİB (ID - 12170)

is. [ər.] 1. Utanılacaq hal və ya hərəkət; nöqsan, kəsir, qüsur. Bundan əlavə, dəxi Yusif şahda həzar gunə özgə eyiblər tapdılar. M.F.Axundzadə. Eybimizi çulğalamışdı aba; Hər nə gəlirdi boşalırdı qaba. M.Ə.Sabir. Həqiqət,...

EYİBCU (ID - 12171)

is. [ər. eyb və fars. ...cu] klas. Hər kəsdə eyib, nöqsan axtaran, hər şeydə irad tapmağa çalışan adam. Key şux! Nədir bu güftügulər? Qılmaq sənə tənə eybculər. Füzuli. Könlünü badəpərəst olmağa mötad edəsən; Eybcu olma,...

EYİBLƏMƏ (ID - 12172)

“Eyibləmək” dən f.is.

EYİBLƏMƏK (ID - 12173)

f Pis, nalayiq, eyibli bir hərəkət üçün birini qınamaq, danlamaq.

EYİBLƏNDİRMƏ (ID - 12174)

“Eyibləndirmək” dən f.is.

EYİBLƏNDİRMƏK (ID - 12175)

f Eyib eləmək, danlamaq, qınamaq, təqsirləndirmək. [Şirinnaz:] Çopurun sağalmasını istədiyi üçün mən onu eyibləndirməməliyəm. S.Hüseyn.

EYİBLİ (ID - 12176)

sif Eybi, nöqsanı, çatışmazlığı, qüsuru olan; nöqsanlı, qüsurlu. Eyibli adam. Eyibli şey. - Ozün insaf elə əfkarına, ətvarına bax; Istəməzsən yazam, öz eyibli kirdarına bax. M.Ə.Sabir. Gül-badamın çopuru dərin olsaydı da,...

EYİBSİZ (ID - 12177)

sif Heç bir eybi, nöqsanı, qüsuru olmayan. Eyibsiz dost axtaran dostsuz qalar. (Ata. sözü). Dağ başında iz olmaz; Dərə-təpə düz olmaz; Yarın boyu gödəkdir; Gözəl eyibsiz olmaz. (Bayatı). Bir surət zahirdə nə qədər düzgün, eyibsiz...

EYİBSİZLİK (ID - 12178)

is. Heç bir eybi, nöqsanı, qüsuru olmama; nöqsansızlıq, qüsursuzluq. [Məşədi Ibad:] Indi bilmişəm ki, mənim bir eybim varsa, o da eyibsizliyimdir. Ü.Hacıbəyov.

EYİCƏ (ID - 12179)

zərf köhn. Yaxşıca. Eyicə yaşamaq. Eyicə dolanmaq.

EYİLƏŞDİRİLMƏ (ID - 12180)

“Eyiləşdirilmək” dən f.is.

EYİLƏŞDİRİLMƏK (ID - 12181)

məch. köhn. Yaxşılaşdırılmaq.

EYİLƏŞDİRMƏ (ID - 12182)

“Eyiləşdirmək” dən f.is.

EYİLƏŞDİRMƏK (ID - 12183)

f köhn. Yaxşılaşdırmaq.

EYİLƏŞMƏ (ID - 12184)

“Eyiləşmək” dən f.is.

EYİLƏŞMƏK (ID - 12185)

f köhn. Yaxşılaşmaq, daha yaxşı olmaq. [Rauf:] Inşallah, az bir zamanda sağalıb eyiləşərsən; Fəqət bir daha mətbəədə çalışmayacağına əminim. H.Cavid.

EYİLİK (ID - 12186)

is. Yaxşılıq. [Aşıq Sultan:] Fənalıq, eyilik bil nə deməkdir; Yarın adın dastan olur dillərdə. H.Cavid.

EYLƏ (ID - 12187)

bax elə. Üzülürsərasərrişteyi-canım; Eylə ki, zülfünə darağı çəkər. Q.Zakir. Eylə bildim ki, dəxi sübh olub; Mürği-səhər tək bir ağız banladım. M.Ə.Sabir.

EYLƏMƏ (ID - 12188)

“Eyləmək” dən f.is.

EYLƏMƏK (ID - 12189)

“Etmək” felinin üslubi variantı. Eşq sövdasından, ey naseh, məni mən eylədin; Yox imiş əqlin, mənə yaxşı nəsihət vermədin. Füzuli. Hər tərəf xain edir zülm; Eyləyir xəlqi həsrəti-tale. C.Cabbarlı.

EYMƏ (ID - 12190)

is. məh. İçində qatıq, ayran və s. saxlamaq üçün qoyun və ya keçi dərisindən torba. Çatdılar obaya, ey qatıq satan; Hər eyməyə tökmüşdülər üç qazan. Q.Zakir. Həmişə mal-qara örüşdən qayıdanda həyətə çıxıb, əli...

EYMƏAGIZ (ID - 12191)

sif. dan. Ağzı yekə, yekəağız. Eyməağız adam.

EYMƏÇ (ID - 12192)

EYMƏÇİ (ID - 12193)

is. Eymə düzəldən, eymə ustası. Eyməçiyə doşab göstərməzlər. (Ata. sözü).

EYMƏLİK (ID - 12194)

sif köhn. Eyməyə yarar. Eyməlik dəri.

EYMƏN (ID - 12195)

sif və zərf [ər.] klas. Arxayın, qorxusuz, təhlükəsiz, salamat. Yanan eşq atəşinə atəşi-duzəxdən eyməndir. Füzuli. Hər bir cani, qantökən, yolkəsən ki, divan əlindən qaçıb onun evinə girməyi özünə mümkün elərdi, daha...

EYMƏNMƏ (ID - 12196)

“Eymənmək” dən f.is.

Bu səhifə dəfə baxılıb

......
Insert Error: Table './shagird_myusers/spam_checker' is marked as crashed and last (automatic?) repair failed