İzahlı lüğət

KEYİMİŞ f.sif. 1. Hərəkət qabiliyyətini itirmiş, çəng olmuş; qurumuş. Keyimiş əl. Talıb xanla yasavul üzüyuxarı qalxıb, qapıdan bir az aralıda keyimiş halda yerə düşdülər. S.Rəhimov. [Qızın] keyimiş dizləri sanki hissini itirmişdi. Mir Cəlal. 2. məc. Keyləşmiş, süstləşmiş, kütləşmiş, donub qalmış. Həkimülmülkün keyimiş idrakı vəziyyəti dərk edəcək halda deyildi. M.İbrahimov. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!