'D' hərfi bölməsi

İzahlı lüğət

DARANMAQ

1. məch. Daraqla bir-birindən ayrılıb nizama salınmaq, düzəldilmək. [Qərib:] Siyah saçları darandı; Canım həsrətində yandı. “Aşıq Qərib”. [Hindli qız:] Darandıqca qıvrılar tel; Üz üstündə yana düşər. A.Şaiq.
məch. Daraqdan keçirilmək, daraqlanıb təmizlənmək. Yun daranmışdır.
qayıd. Öz başmı daramaq. Yuyundun, darandın, qarlar kimi saf; Tellərin sığallı, gözlərin şəffaf Ə.Cavad. Kamal durub geyindi, darandı, yuyundu. S.Rəhimov.
Bax daraşmaq. ..Təbii sərvətini əldə etmək üçün [imperialistlər] cənubdan və şimaldan İranın cəmdəyinə daranmışdılar. M.S.Ordubadi.
Bax dırmaşmaq. [Qız-gəlinlər] səhəngi atırlar çiyinlərinə, kəklik kimi daranırlar dağ yuxarı. N.Vəzirov.

Paylaşın - Hamı bilsin