İzahlı lüğət

ÇARPMAQ f. 1. Zərblə, şiddətlə toxunmaq, dəymək, vurmaq. Kür nəhri sahildəki iri daşlara və sarı qayalara çarparaq hiddətlə çağlayırdı. A.Şaiq. Nəhayət, maşın iri qayalara çarparaq köpüklənə-köpüklənə axan çayın kənarına çatıb dayandı. İ.Əfəndiyev. 2. Bax çırpınmaq 1-ci mənada. Köksündə çarpardı polad ürəyi; Gözündə parlardı uca diləyi. A.Şaiq. Sən onun qəhrəman, igid oğlusan; Çarpan ürəyisən, vuran qolusan! S.Vurğun. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!